Regen

Ken je dat? Zo’n vast eigen ritueel? Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om, nadat ik uit bed geklauterd ben, een potje koffie te zetten, de laptop op te rammelen en als dat gelukt is met een bakkie even hersenloos door de socials te scrollen. Ik hou d’r van.

Al rondscrollende kreeg ik ineens een gedachte: ‘Wat nou als de Q-koortspatiënten net zoveel zouden klagen als de rest van mijn of hun vriendenlijst over het weer, de regen, de warmte en alles wat daarmee te maken heeft? Dat zou nog eens kracht zou bij zetten met een RUMAG of #DARUM! quote.’ Wat zou er dan toch gebeuren?

En geloof me, bij regen in de zomer hebben wij heel veel te klagen (voegt vleugje cynisme toe)! Ik ga nu natuurlijk niet uit de doeken doen waarom, dat moet je maar aan de Q vragen.

(Het zou toch wel hilarisch zijn als een platform als RUMAG of #DARUM! Q-koorts zou gebruiken om een paar quotes te maken? Ik ga ze gelijk een brief schrijven voordat een ander er weer met dit idee vandoor gaat)

Enniewee, we klagen niet. Nee, er is iets anders wat opvalt en dat is dat doorgaans dat (uitzonderingen daargelaten) mensen die ziek zijn of worden het lastig vinden om zich te laten zien en/of horen.

Wat is jouw What the F*cQ moment? schreef ik onlangs op de socials. Daaraan gekoppeld de uitdaging om een foto te plaatsen van jezelf met mijn boek. Wat me opviel is dat niet Q-koorts mensen met gemak een selfie maken en sturen maar de Q-koorts mens niet.

Het kan natuurlijk toeval zijn. Alles is mogelijk. Persoonlijk zie ik mezelf ook niet graag op een foto. Een tijd geleden hoorde ik een andere vrouw ook zeggen: ‘Ik herken mezelf niet meer als ik in de spiegel kijk.’ We herkennen onszelf niet in de spiegel maar (h)erkennen elkaar wel als we dit kunnen delen.

Recent stuurde een mede Q ook een column-idee om eens te schrijven over: ‘Wat zie je er goed uit!’ Hier wil ik wat langer de tijd voor nemen. Maar hoe dubbel is het als we onszelf niet altijd meer herkennen maar dat je toch hoort dat je er goed uit ziet? De emotie erachter verschilt van dag tot dag maar dat is voor de volgende keer.

Tot slot wil ik alleen dit nog kwijt: Het is maar regen lieve mensen. Hou eens op met dat negatieve geklaag. Je moet wel positief blijven hoor en kijken naar wat wel kan.

Vergelijkbare berichten

  • En nu?

    Daar zit ik dan. Een paar maanden later. Twee boeken gepubliceerd. Mooie reacties mogen ontvangen. En dan wordt het stil. En nu? Nu is er eindeloos veel tijd en ruimte om een nieuwe weg te bewandelen. De keuze is reuze. Ware het niet dat de vele regen aardig inslaat in het lijf en de afgelopen…

  • Schaamte

    Van de lijst met onderwerpen die over Q-koorts gaan of gerelateerd zijn, springt er steeds een in het oog. En dat is het onderwerp schaamte. En om precies te zijn: Schaamte voor de dingen die mensen doen. Zoals werken, sporten, wandelen, hobby’s uitvoeren en nog wat aanverwante dingetjes. Zelfs mensen die zich schamen over hun…

  • Mama

    En daar staat ze. Een prachtige dame. In een stijlvolle jurk. Haar gezicht toont leven, liefde, kracht en vermoeidheid, haar haren zijn schitterend grijzend wit, haar ogen zijn indringend mooi. De ziel gepokt en gemazeld maar dat mag op die leeftijd. Ze kijkt me intens aan. Tegelijkertijd is haar blik liefdevol en zacht. Zoals alleen…

  • Gevoelig

    Al jaren hoor ik: ‘Je bent wel gevoelig.’ De laatste tijd denk ik steeds vaker: ‘Ergo…jij doet mij pijn en dan ben ik gevoelig? Ik vind dan dat jij erg gevoelig reageert op mijn gevoeligheid.’ En zo dansen we samen in de kamer van de, in dit geval, tandarts. Het kan ook een willekeurige andere…